کاروان

قصه ی آه ......... ( 2 )

........بعداز چندین قرن ,  دختری تنها که از سختگیریهای پدرومادرش به تنگ آمده گوشی همراه به دست , هراسان و گریزان واردهما ن باغ میشود . درباغ باصدای مهیبی بسته میشود و در تقلای دختر برای باز کردن در آهنی  , گوشی وی از نرده های تنگاتنگ آنجا به بیرون پرت میشود و مدام صدای آهنگ آن در گوشش طنین می افکند : 

                  آزاد بیر قوشودوم ( پرنده ا ی آزاد بودم ) 

                    یووام نان اوچدوم  ( از لانه ام پر کشیدم )

                   اوچی اوخ ویردی ! ( به دست صیادی تیر خوردم ) 

                   بیر باغا توشدوم ( به باغی افتادم  )

                   گوزده ن کور اولدوم ( از دو چشم کورشدم )

                   بو گنج یاشیمدا ......... ( در اوان  جوانی ....)

 

                                  ..... ادامه دارد !

 

+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:۳۳ ‎ق.ظ ; ۱۳٩٠/٧/٢٠

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir